Η ΧΑΜΕΝΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ

ΣΕ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΑΥΤΟΣΕΒΑΣΜΟΥ Η ΕΛΛΑΔΑ

Το κρίσιμο ζήτημα για τους έλληνες σήμερα είναι η ανάκτηση της χαμένης τους υπερηφάνειας και η απόκτηση εθνικής αλλά και ατομικής αυτοπεποίθησης.

 Ενας λαός, που για δεκαετίες είχε ουσιαστικά στηριχθεί στην προστατευτική παρουσία του δημόσιου τομέα, βρίσκεται τώρα δίχως υποστήριξη και με ανύπαρκτο προσανατολισμό μπροστά σε ένα τελείως άγνωστο πολιτικό τοπίο.
Η ανάμιξη του έλληνα στην πολιτική δεν είχε σχεδόν ποτέ σαν κινητήρια δύναμη την ισχύ των ιδεών και την παρουσία της ιδεολογίας.
 Η εμπλοκή του στα πολιτικά δρώμενα ήταν σχεδόν πάντοτε αποτέλεσμα της προσδοκίας για κάποιας μορφής οικονομική πατρωνία από το κράτος. Είτε με την μορφή υποστήριξης στις οποιεσδήποτε δοσοληψίες του με τον δημόσιο τομέα και την απρόσωπη γραφειοκρατία είτε με την μέθοδο του διορισμού σε κάποια κρατική θέση για τον πολίτη η πολιτική κατείχε τα κλειδιά που του άνοιγαν τον δρόμο για ένα καλύτερο αύριο.
Ακόμα κι εκείνοι που δεν προσέβλεπαν σε ατομικές εξυπηρετήσεις από το κράτος, περίμεναν όμως αποφάσεις που επηρέαζαν την καθημερινότητα και τα εισοδήματά τους. Η Ελλάδα είναι ίσως η χώρα με τον μεγαλύτερο αριθμό αποδεκτών δημοσίων προσόδων από οποιαδήποτε άλλη, τουλάχιστον της Ευρώπης.
 Πουθενά αλλού δεν υπάρχει η πολιτική συνήθεια ο Πρωθυπουργός κάθε Σεπτέμβριο να εμφανίζεται σε μιά αμφίβολης χρησιμότητας οικονομική εκδήλωση, την Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης, και να εξαγγέλλει παροχές προς τους πολίτες.

ΤΟ ΓΕΝΕΑΛΟΓΙΚΟ ΔΕΝΔΡΟ ΤΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΔΙΑΚΟΥ

  Α. ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Αφορμή για το παρόν σημείωμα αποτέλεσε η ομιλία του Δρα Παιδίατρου κ. Γεώρ. Τσίφτη, κατά τις εκδηλώσεις «ΔΙΑΚΕΙΑ 2002» στον Αθανάσιο Διάκο στις 28.07.02, όπως δημοσιεύτηκε με τίτλο «Ο Αθανάσιος Διάκος χθες και σήμερα» στο φύλλο 83 (Ιούλιος – Σεπτέμβριος 2002) της εφημερίδας «Ο ΔΙΑΚΟΣ», έκδοση της Αδελφότητος Αθαν. Διάκου.
Στο κείμενο της ομιλίας περιέχονται ιστορικές και πραγματικές ανακρίβειες που, νομίζω, επιβάλλουν την τεκμηριωμένη ανασκευή τους Σ΄ αυτό αποσκοπεί το παρόν σημείωμα.

1. Αναφέρει ο κ. Τσίφτης ότι «από τα παιδικά του χρόνια ανοίγοντας κάθε πρωί το παράθυρο του σπιτιού του το πρώτο πράγμα που αντίκριζε, εκτός από τη μεγαλοσύνη της φύσης ήταν το σπίτι που γεννήθηκε ο Αθ. Διάκος» ενώ πιο κάτω αναφέρει «όταν 12 χρονό παιδί πρωτοαντίκρισα το σπίτι που γεννήθηκε κ.λ.π».
Η αντίφαση μεταξύ των δύο αποσπασμάτων της ομιλίας είναι προφανής.
Πέρα από αυτή την αντίφαση, σπίτι (για την ακρίβεια: ερείπια σπιτιού) που να γεννήθηκε ο Διάκος αποκλείεται να είδε ο κ. Τσίφτης αφού, απλούστατα, ουδέποτε υπήρξε σπίτι. Υπάρχουν ερείπια σπιτιού αλλά στη γειτονική Αρτοτίνα όπου ο Διάκος, όπως και τα άλλα τέσσερα αδέλφια του, γεννήθηκε και μεγάλωσε και όπως αυτό θα καταδειχθεί παρακάτω.
Περισσότερες λεπτομέρειες τόσο για το σπίτι που γεννήθηκε ο Διάκος όσο και για το οικογενειακό του επώνυμο (παραγ. Β6 κατωτέρω) μπορεί να βρει ο αναγνώστης στην απάντηση του υποφαινόμενου (εφημερίδα ΦΘΙΩΤ/ΦΩΚΙΣ, φύλλο 469 και «ΣΤΕΡΕΑ ΕΛΛΑΣ», τεύχος 389) σε σχετική επιστολή του τ. Προέδρου της Αδελφότητος Αθαν. Διάκου κ. Κ. Κόλλια (εφημερίδα ΦΘΙΩΤ/ΦΩΚΙΣ, φύλλο 466).
2. Ο ομιλητής, προκειμένου να θεμελιώσει την άποψη του για γέννηση του Αθαν. Διάκου στην Άνω Μουσουνίτσα, επικαλείται σχετική βεβαίωση του Ιωάννη Μαμούρη (Ιωάννη του Γκούρα) την οποία, μάλιστα, χαρακτηρίζει ως την «πιο σημαντική» μαρτυρία για το συγκεκριμένο θέμα. Το πόσο «σημαντική» είναι αυτή η βεβαίωση θα φανεί στη συνέχεια.
3. Η ομιλία Τσίφτη περιλαμβάνει και δύο άλλα στοιχεία τα οποία έρχονται σε πλήρη αντίθεση με τις πηγές:
α) Αναφέρει μία και μόνο άγαμη αδελφή του Διάκου στην οποία, μάλιστα, η Επιτροπή Εκδουλεύσεων, επεδίκασε μηνιαία σύνταξη!
β) Αναφέρει τον αδελφό του Διάκου, που σκοτώθηκε στην Αλαμάνα, ως «Μήτρο» αντί του ορθού «Κωνσταντίνος».

ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΠΩΝΥΜΑ ΑΠΟ ΜΥΚΗΝΑΙΚΑ ΟΝΟΜΑΤΑ

ANCIENT MYCENEAN NAMES

ΑΡΧΑΙΑ ΜΥΚΗΝΑΙΚΑ ΟΝΟΜΑΤΑ

Οι αρχαίοι πίστευαν στην δύναμη και την ορθότητα του ονόματος (βλ. Πλάτωνος Κρατύλου, Περί Ορθότητος των Ονομάτων) γι΄ αυτό και πρέπει να προσέχουμε τι όνομα δίνουμε στο παιδι μας

1) Ονόματα ολόιδια με τα σημερινά και τα αρχαιοελληνικά.
Άγγελος, Αχιλλεύς, Aιγεύς, Aιγύπτιος, Αλέξανδρος, Αλκαίος, Άνυτος, ΑρχέλαFος, Άτταλος, Aύλων, Δευκαλίων, Έκτωρ, Ευμένης, Ήρα, Θηβαία, Θηβαΐς, Θησεύς, Kόδρος, Kύπριος, Kύψελος, Mάριος, Mήνα, Mυρτώ, Ξάνθος, Ξούθος, Παρνασός, Πλάτων, Πρωτεύς, Πυθεύς, Σίμος, Σίμων, Φαιστός, Φοινίκια, Ψελλός, Αμφιάλη, Αλφειός, Σφακτηρία, Πραξιτέλης.
2) Ονόματα περίπου ίδια με τα Αρχαιοελληνικά και τα σημερινά
Αρχικό όνομα - παράγει
ΑγάFων -> Αγάθων
Αγάθος -> Αγάθων
Αδράστιος -> Άδραστος
Αλεξεύς -> Αλέξιος
Αντάος -> Ανταίος

ΤΟ ΓΕΝΕΟΛΟΓΙΚΟ ΣΟΥ ΔΕΝΤΡΟ ΜΕ ΤΟ DNA.

Δώστε το DNA σας και δείτε το γενεολογικό σας δέντρο!
Η μανία με τα γενεαλογικά δέντρα καλά κρατεί. Για την ακρίβεια, έχει «εξαπολυθεί» στο Διαδίκτυο και προχωρεί ακάθεκτη, ενώ μόλις έκανε την επίσημη πρώτη της εμφάνιση αμερικανική ιστοσελίδα ανάλογων προδιαγραφών, που υπόσχεται να δώσει πληροφορίες χρησιμοποιώντας και το DNA.
Η αρχή της κυρίαρχης σήμερα τάσης έγινε αναμφισβήτητα το 1976, όταν ο συγγραφέας Alex Haley εξέδωσε το βιβλίο «Roots», αποτέλεσμα της πολύχρονης έρευνας γύρω από τις ρίζες του.
Ο επίμονος Αφροαμερικανός κατόρθωσε να ξετυλίξει το κουβάρι του γενεαλογικού του δέντρου και να φτάσει μέχρι την αφρικανική ήπειρο και το γενάρχη Kunta Kinte, που «πρωταγωνίστησε» σε μεταφορά του βιβλίου στην τηλεόραση, σημειώνοντας τεράστια επιτυχία και σπέρνοντας παράλληλα το ζιζάνιο της αναζήτησης των προγόνων. Τριάντα χρόνια αργότερα το σαφάρι για τις οικογενειακές ρίζες σαρώνει το Διαδίκτυο, με ιστοσελίδες που σημειώνουν ρεκόρ επισκεψιμότητας και με την αναζήτηση των γενεαλογικών δέντρων να καταλαμβάνει μία από τις πρώτες θέσεις μαζί με το σεξ, τα οικονομικά και τα σπορ.

Η ΓΕΝΑΛΟΓΙΚΗ ΣΥΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

ΓΕΝΕΤΙΚΗ ΣΥΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΝΕΟΕΛΛΗΝΩΝ

Μεγάλη έρευνα της γενετικής σύστασης των Ευρωπαίων με βάση 500.000 γενετικούς δείκτες
Μια μεγάλη καινούρια έρευνα για την γενετική σύσταση των Ευρωπαίων δημοσιευθηκε στο Current Biology.
Προηγούμενες έρευνες είτε χρησιμοποίησαν έναν περιορισμένο αριθμό γενετικών δεικτών, είτε μικρό αριθμό ατόμων από λίγους πληθυσμούς, είτε Ευρωαμερικανούς οι οποίοι δεν μπορούν να θεωρηθούν ως ασφαλείς αντιπρόσωποι των Ευρωπαϊκών λαών.
Η καινούρια έρευνα χρησιμοποίησε ένα τσιπ της Affymetrix που επιτρέπει την ταυτόχρονη μελέτη 500.000 πολυμορφισμών του αυτοσωματικού DNA ενώ συμπεριέλαβε και πάνω από 2.500 άτομα από μεγάλο τμήμα της Ευρώπης, συμπεριλαμβανομένου και ενός δείγματος 51 Ελλήνων από τη Βόρειο Ελλάδα.
Τα κύρια συμπεράσματα της Έρευνας είναι τα εξής:Οι Ευρωπαίοι είναι αρκετά ομοιογενείς γενετικά. Η γεωγραφία εξηγεί ένα μικρό μέρος της γενετικής τους σύστασης.Υπάρχει ένα γενετικό συνεχές, και κανένας πληθυσμός, με εξαίρεση τους Φινλανδούς δεν φαίνεται να είναι γενετικά απομονωμένος από τους υπόλοιπους.Η ομοιογένεια όμως δεν σημαίνει και έλλειψη διαφορών.

ΤΟ ΓΕΝΕΑΛΟΓΙΚΟ ΔΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΛΕΒΟΓΙΑΝΝΗ

ΤΟ ΓΕΝΕΑΛΟΓΙΚΟ ΔΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΛΕΒΟΓΙΑΝΝΗ (ΤΩ ΛΕΒΑΪΙΑΝΝΑΔΩ) ΣΤΗΝ ΚΩΜΙΑΚΗ

του φιλόλογου Νίκου Ι. Λεβογιάννη
Η παράδοση
Σύμφωνα με την παράδοση, που είναι ευρύτατα διαδεδομένη από γενιά σε γενιά στους Λεβαϊιαννάδες, το παρατσούκλι «Λεβαϊιάννης» δημιουργήθηκε ως εξής :
Στα χρόνια της Τουρκοκρατίας δεν ήταν εύκολα τα ταξίδια. Για να ταξιδέψει κάποιος έπρεπε να βρει καϊκι, που θα πήγαινε σε κάποιο από τα λιμάνια του Αιγαίου, τη Σμύρνη, την Πόλη, τον Πειραιά. Συνήθως εκείνοι που ταξίδευαν, μπάρκαραν στα καϊκια ως πλήρωμα. Προφανώς έτσι πλήρωναν το ναύλο τους, δουλεύοντας μέσα στο καϊκι.
Εκείνος λοιπόν, ο πρώτος πρόγονος των Λεβαϊιαννάδω, ο Γιάννης, κατά πάσα πιθανότητα βοσκός από την Κωμιακή, που το πρώτο παρατσούκλι του (επίθετο) φαίνεται πως ήταν Κόχυλας, κάποτε χρειάστηκε να ταξιδέψει και μπάρκαρε απ’ το λιμνάρι τση Κεράς στην Αγιά σε κάποιο καϊκι με προορισμό μάλλον τη Σμύρνη. Στη διάρκεια του πολυήμερου ταξιδιού ο Γιάννης ο Κόχυλας1, δούλευε μέσα στο καϊκι μαζί με άλλους συνταξιδιώτες στο βιράρισμα των κάβων και των σχοινιών στα πανιά και τα παλάγκα του καϊκιού.
Το βιράρισμα ή λεβάρισμα των σχοινιών γινόταν από πολλούς ναύτες μαζί ρυθμικά και δεν ήταν εύκολη αυτή η ομαδική εργασία.
Το λέβα και το βίρα ήταν λέξεις που έδιναν το σύνθημα και το ρυθμό στο βιράρισμα του κάβου, στο τέντωμα των πανιών, στο μάζεμα της άγκυρας του καϊκιού. Η λέξη «λέβα» προέρχεται από τη ναυτική Ιταλική λέξη leva (βίρα)2.

ΓΕΝΕΟΛΟΓΙΚΟ ΔΕΝΔΡΟ ΤΩΝ ΜΑΝΤΑΙΩΝ

ΓΕΝΕΑΛΟΓΙΚΟ ΔΕΝΔΡΟ ΤΩΝ ΑΔΕΛΦΩΝ ΠΟΥ ΙΔΡΥΣΑΝ ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΑΝΤΕΪΚΑ

Το χωριό Μαντέϊκα σίγουρα ιδρύθηκε μετά την Επανάσταση του 1821.
Ως κοντινά ιστορικά χωριά -στην ευρύτερη περιοχή όπου ευρίσκεται το χωριό Μαντέϊκα-, προσδιορίζονται (με βάση σχετικές επί μέρους αναφορές το περιγραφικό έργο του καθολικού ιερέως Antonio Pasifico, 1700. Breve Descrizzione Corograffika Del Peloponneso O' Morea Benetia 1700, pp 97, [Γριτσόπουλος, Τ., Ιστορία της Τριπολιτσάς, τ. Α']): Αρκουδόρεμα, Χρυσοβίτσι, Λυκούρεσι, Δαβιά, Πιάνα, Αλωνίσταινα, Βυτίνα, Βάνουκου...
Σε γράμμα του Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως Ιερεμίου του Γ' προς την Αρχιεπισκοπή Δημητσάνης (κατά την ανασύσταση της Επισκοπής, περί το 1718), μνημονεύονται τα χωριά που θα περιλάμβανε η Αρχιεπισκοπή Δημητσάνης. Ανάμεσα στα άλλα αναφέρονται: Αρκουδόρεμα, Χρυσοβίτσι, Πιάνα, Αλωνίσταινα, Ροϊνό, Δαβιά, Συλίμνα, Λυκούρεσι (Γριτσόπουλος, Τ., Η Αρχιεπισκοπή Δημητσάνης και Αργυροκάστρου, σ.220-221).
Κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας, μετά τους Ενετούς η ευρύτερη περιοχή όπου ευρίσκεται το χωριό Μαντέϊκα υπαγόταν διοικητικά στο Βιλαέτι της Καρύταινας. Ο Τ. Γριτσόπουλος στον Α' τόμο του έργου του Ιστορία της Τριπολιτσάς (σ. 255-256), αναφέρει μεταξύ άλλων τα πλησίστια χωριά: Πιάνα, Λιμποβίσι, Αρκουδόρεμα, Χρυσοβίτσι, Δαβιά Ζαράκοβα, Τσ(ζ)ελεπάκου, ... ...Μερζές, Βάγκος, Μπραήμ (Εφέντη), Καράτουλα, Παύλια, Παλιομοίρι, Ψάρι, Ζουνάτι, Συκιά, Σούλου, Καρβουνάρι, Κατσ(ζ)ήμπαλη...
Από μια πρώτη ανάγνωση των στοιχείων που παραθέτουμε φαίνεται ότι στις αρχές του 1800 δεν υπήρχε το χωριό Λυκούρεσι στην θέση ανάμεσα στο χωριό Χρυσοβίτσι και στο χωριό Μαντέϊκα, όπου τώρα ευρίσκεται ο "Κάμπος της Λυκούρεσης". Η περιοχή αυτή ευρίσκεται πριν από το χωριό Μαντέϊκα και είναι ο χώρος όπου αναπτύχθηκαν, από πλευράς ιδιοκτησιών γής, οι κάτοικοι των Μαντεϊκων στην διάρκεια των 170 περίπου χρόνων της ύπαρξης του χωριού, εξαγοράζοντας ιδιοκτησίες κατοίκων των χωριών: Χρυσοβιτσίου, Πιάνας, Αλωνίσταινας, Τσελεπάκου.
Το χωριό Λυκούρεσι που στις πηγές του 1700 και του 1718 αναφέρεται μαζί με τα άλλα χωριά του Φαλάνθου, στο χρονικό διάστημα στο τέλος του 18ου αιώνα τοποθετείται πλέον ανάμεσα στα άλλα χωριά της Γορτυνίας, στην θέση όπου είναι σήμερα.
 Το θέμα αυτό το συνδέουμε και με ιστορικά στοιχεία της προφορικής παράδοσης που θέλει το χωριό Λυκούρεσι να καταστρέφεται ολοσχερώς, από "θεομηνία", ανήμερα του Αη-Λιά (20 Ιουλίου) σε πανηγύρι του χωριού, και τους κατοίκους που επέζησαν να φεύγουν προς τα μέρη της Γορτυνίας.
 Σε περιοχή του "Κάμπου της Λυκούρεσης", που σε συμβόλαια πώλησης ιδιοκτησιών αναφέρεται ως θέση "Μέγα Δένδρο", οι κάτοικοι των Μαντεϊκων έχουν εντοπίσει το νεκροταφείο του χωριού Λυκούρεσι και αναφέρουν το μέρος ως περιοχή "Μνήματα". Θα σημειώσουμε το ιδιαίτερο μικροκλίμα της περιοχής "Κάμπος της Λυκούρεσης", το οποίο επηρεάζεται από ρεύματα αέρος που έρχονται από το φαράγγι της Λαγκάδας, περιοχή ιστορικής τοποθεσίας του Δήμου Φαλάνθου, ιδιαίτερου φυσικού κάλλους που ενώνει την περιοχή των Μαντεϊκων με την περιοχή του χωριού Λυκόχια. Πάρα πολλές φορές το νερό στις ποτίστρες για τα πρόβατα, στο πηγάδι που ευρίσκεται στο κέντρο του "Κάμπου της Λυκούρεσης", έχει βρεθεί παγωμένο ακόμη και τον Αύγουστο μήνα.
Το χωριό Μαντέϊκα ιδρύθηκε από δύο αδέλφια και δύο ανήψια/ξαδέλφια με το επώνυμο ΜΑΝΤΗΣ που κατάγονταν από το χωριό Αλωνίσταινα.
 Οι ιστορίες που διηγούνταν οι παλαιότεροι αναφέρουν ότι έφυγαν από την Αλωνίσταινα κυνηγημένοι από τους Τούρκους. Ο Προκόπης Μάντης ήταν ένας εξ αυτών. Η δημογραφική - ιστορική έρευνα έδειξε ότι είχε πολεμήσει στα Δερβενάκια και σε άλλες μάχες της Εθνικής Παλιγγενεσίας. Μετά την Επανάσταση ζήτησε κλήρο από τα προς διανομήν Εθνικά Κτήματα. Αυτά όμως είχαν μπει υποθήκη για τα δάνεια της Αγγλίας.
Οι ιστορίες των παλαιοτέρων ανέφεραν ότι ο Γαλάνης Μάντης τα καλοκαίρια παρέμενε με την οικογένειά του στην θέση Αη-Λιά τον Κάμπο, τοποθεσία στα σημερινά όρια του χωριού Μαντέϊκα όπου το σύνολο των ιδιοκτησιών ανήκει σε κατοίκους Μαντεϊκων. Οι ιδιοκτησίες, μέχρι την δεύτερη γενεά, εκτείνονταν μέχρι την θέση Μούρεση, του χωριού Βάνουκου (Βάγκου).
Πιθανόν ο Γαλάνης Μάντης να ήταν ο πατέρας του Προκόπη Μάντη (πατέρας των: Γαλάνη, Γιαννάκη, Θοδωρή και Μήτρου), και του Γεωργίου Μάντη (πατέρας των: Δήμου, Παναγιώτη, Αποστόλη, και Γιάννη).
Η δημογραφική - ιστορική έρευνα θα συνεχισθεί για να προσδιορίσει επακριβώς η απαρχή του Δένδρου των Μανταίων.
Από την 2η γενεά (από την εγκατάσταση στο χωριό Μαντέϊκα, αμέσως μετά από την Επανάσταση του 1821), τα επώνυμα προσδιορίσθηκαν (άτυπα, κατ΄ αρχάς και εν συνεχεία ορισμένα καταγράφηκαν στα Δημοτολόγια), με βάση το μικρό όνομα του "γενάρχη". Έτσι υπάρχουν οι οικογένειες (Ο αριθμός δόθηκε συμβατικά, με βάση την εγγύτητα συγγένειας και τον χρόνο μετοίκησης στο χωριό Μαντέϊκα, για να διευκολυνθεί η μελέτη και η περιήγηση στην Ιστοσελίδα της Ένωσης των Απανταχού Μανταίων. Η αρχή έγινε με τις οικογένειες των παιδιών του Προκόπη Μάντη) των:
ΑΠΟΓΟΝΩΝ ΤΩΝ ΙΔΡΥΤΩΝ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΜΑΝΤΕΪΚΑ:
1. Γαλάνη Προκόπη Μάντη (Επώνυμο των απογόνων του -τυπικώς ή ατύπως-: ΓΑΛΑΝΗΣ)
2. Θεόδωρου Προκόπη Μάντη (Επώνυμο των απογόνων του -τυπικώς ή ατύπως-: ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ)
3. Ιωάννη (Γιαννάκη) Προκόπη Μάντη (Επώνυμο των απογόνων του -τυπικώς ή ατύπως-: ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ)
4. Δημητρίου (Μήτρου) Προκόπη Μάντη (Προσωνύμιο των απογόνων του: ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ)
5. Δημητρίου (Δήμου) Γεωργίου Μάντη (Επώνυμο των απογόνων του -τυπικώς ή ατύπως-: ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ)
6. Παναγιώτη Γεωργίου Μάντη (μόνο επιζήσαν τέκνο η Ιωάννα η οποία παντρεύτηκε τον Ιωάννη Γεωργίου Μάντη - Γεωργακόπουλο, τέκνο του Γεωργίου Μάντη: 9η οικογένεια).
7. Αποστόλου Γεωργίου Μάντη, ο οποίος νυμφεύθηκε και έζησε στο Κατσίμπαλη Μεγαλοπόλεως.
8. Ιωάννου Γεωργίου Μάντη, ο οποίος νυμφεύθηκε και έζησε στο Κατσίμπαλη Μεγαλοπόλεως.
9. Γεωργίου Ιωάννου Μάντη (Επώνυμο των απογόνων του -τυπικώς ή ατύπως-: ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΣ).
10. Κωνσταντίνου Γεωργίου Μάντη (Επώνυμο των απογόνων του -τυπικώς ή ατύπως-: ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ).
ΑΠΟΓΟΝΩΝ ΟΣΩΝ ΜΕΤΟΙΚΗΣΑΝ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΑΝΤΕΪΚΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΙΔΡΥΣΗ ΤΟΥ:
11. Περί τα μέσα του 19ου αιώνα φθάνει από τα μέρη της Γορτυνίας και εγκαθίσταται στα Μαντέϊκα ο Ιωάννης Δημητρίου Σκιπιτάρης (συνομήλικος των μελών της 2ης γενεάς των Μανταίων).
12. Περί τα τέλη του 19ου αιώνα φθάνει από το Βαλτέτσι στα Μαντέϊκα ο Δήμος Δρακόπουλος, (συνομήλικος των μελών της 3ης γενεάς των Μανταίων) ο οποίος νυμφεύεται την Μαρία κόρη του Γεωργίου Μάντη (9η οικογένεια). Ο Δήμος Δρακόπουλος φέρνει από το Βαλτέτσι και τον αδελφό του Γεώργιο Δρακόπουλο (συνομήλικος, επίσης, των μελών της 3ης γενεάς των Μανταίων) ο οποίος νυμφεύεται και ζει και αυτός στα Μαντέϊκα.
13. Στις αρχές του 20ου αιώνα ο Νικόλαος Ιωάννου Ζωγόγιαννης από του Τσελεπάκου, (συνομήλικος των μελών της 4ης γενεάς των Μανταίων) νυμφεύεται στα Μαντέϊκα την Δήμητρα, κόρη του Προκόπη Δημητρίου Μάντη (4η οικογένεια) και κατοικεί στα Μαντέϊκα.
14. Στα τέλη του 20ου αιώνα ο Δημήτριος Λυγερός αγοράζει και ανασκευάζει κατοικία στο χωριό Μαντέϊκα.
http://www.manteika.gr/

ΤΟ ΓΕΝΕΑΛΟΓΙΚΟ ΔΕΝΤΡΟ

Ψάχνοντας τον προ.προ.προπαππού στο Δίκτυο Η αναζήτηση προγόνων στα ψηφιακά αρχεία του Ελις Αϊλαντ αλλά και άλλες ιστοσελίδες
Η γενεαλογία είναι μόδα.
Χιλιάδες άνθρωποι σε ολόκληρο τον κόσμο, απόγονοι εποικιστών, μεταναστών, εκτοπισμένων και προσφύγων -ανάμεσα στους οποίους και πολλοί ελληνικής καταγωγής- προσπαθούν να ενώσουν τους χαμένους κρίκους της οικογενειακής τους ιστορίας.

Ενα «αναπροσαρμοσμένο» στην τοπική γλώσσα ξενόφερτο επώνυμο, ή κάποια ιστορία από μια ηλικιωμένη θεία είναι συχνά τα μόνα εφόδια εκείνων που ξεκινούν να συμπληρώσουν το παζλ της πορείας της οικογένειάς τους μέσα στο χρόνο.
Οι ανά τον κόσμο ερασιτέχνες γενεαλόγοι έχουν, όμως, τα τελευταία χρόνια και έναν νέο, ανέλπιστα πολύτιμο σύμμαχο: το Διαδίκτυο.
Kάθε ημέρα, δεκάδες ιδιώτες, φορείς, οργανισμοί και εταιρείες διαθέτουν στο Ιντερνετ μεγάλο όγκο πληροφοριών για άτομα, γεγονότα και προϊόντα. Ανάμεσα σε αυτούς, σε πολλές χώρες έχει ξεκινήσει η ηλεκτρονική καταγραφή αρχείων και βιβλιοθηκών, με σκοπό να γίνονται προσβάσιμα τα στοιχεία στο μεγαλύτερο δυνατό αριθμό ενδιαφερομένων.
Την ίδια στιγμή, οι ιστοσελίδες που «ειδικεύονται» στην αναζήτηση προγόνων ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια, ιδίως σε αγορές όπως οι ΗΠΑ και η Αυστραλία, κράτη όπου οι αυτόχθονες αποτελούν πλέον... «γραφικές» μειονότητες. Kάποιοι μάλιστα δεν διστάζουν να χαρακτηρίσουν την «αγορά της γενεαλογίας», τη δεύτερη στο Ιντερνετ μετά την πορνογραφία.
Μια απλή αναζήτηση, χρησιμοποιώντας τους όρους «genealogy», «ancestry» ή «pedigree files», θα φέρει τον ενδιαφερόμενο μπροστά σε χιλιάδες ιστοσελίδες, που όλες παρουσιάζονται ως... οι απόλυτα ειδικοί στο χώρο της γενεαλογίας. «Εκατομμύρια αρχεία στη διάθεσή σας με το πάτημα ενός πλήκτρου», «η παγκόσμια μόνη μηχανή αναζήτησης επωνύμων», «άμεση πρόσβαση σε δεδομένα που για πρώτη φορά παρουσιάζονται στο Ιντερνετ» και άλλα... ηχηρά θα είναι η πρώτη εικόνα.
Πίσω, όμως, από όλα αυτά κρύβεται μια συνήθως καλά οργανωμένη βιομηχανία, που υπόσχεται θαύματα, φυσικά με το αζημίωτο.
Τα sites

ΓΕΝΕΑΛΟΓΙΚΟ ΔΕΝΤΡΟ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΣΟΜΜΑΡΙΠΑ

ΤΟ ΓΕΝΕΑΛΟΓΙΚΟ ΔΕΝΤΡΟ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥ ΣΟΜΜΑΡΙΠΑ ΑΠΟ ΤΟ 1263 ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ,ΚΥΚΛΑΔΕΣ